Statyczne portrety tworzone w przestrzeni apartamentów na wynajem są próbą definicji współczesnego człowieka i nazwania zależności z otaczającymi go obiektami. Nadreprezentacja rzeczy – a więc tożsamości przez nie symbolizowanych - przy postępującym uprzedmiotowieniu jednostki, każe zadać pytanie, czy wciąż jeszcze podmiot, czy już przedmiot, jest nadrzędny w tej relacji.